Ryby, żaby i raki

Ryby, żaby i raki,

Raz wpadły na pomysł taki,

Żeby opuścić staw, siąść pod drzewem

I zacząć zarabiać śpiewem.

No, ale cóż, kiedy ryby
Śpiewały na niby,

Żaby

Na aby-aby,

A rak

Byle jak. 

Karp wydął żałośnie skrzela:

"Słuchajcie mnie przyjaciele,

Mam sposób zupełnie prosty - 

Zacznijmy budować mosty!"

No, ale cóż, kiedy ryby

Budowały tylko na niby,

Żaby

Na aby-aby,

A rak

Byle jak.

Rak tedy rzecze: "Rodacy,

Musimy się wziąć do pracy,

Mam pomysł zupełnie nowy - 

Zacznijmy kuć podkowy!"

No, ale cóż, kiedy ryby

Kuły tylko na niby,

Żaby

Na aby-aby,

A rak

Byle jak.

Odezwie się więc ropucha:

"Straszna u nas posucha,

Coś zróbmy, coś zróbmy,

Trochę żywności kupmy!

Jest sposób, ja wam mówię,

Zacznijmy szyć obuwie!"

No, ale cóż, kiedy ryby

Szyły tylko na niby,

Żaby

Na aby-aby,

A rak

Byle jak.

Lin wreszcie tak powiada:

"Czeka nas tu zagłada,

Opuściliśmy staw przeciw prawu - 

Musimy wrócić do stawu". 

I poszły. Lecz na ich szkodę

Ludzie spuścili wodę.

Ryby w płacz, reszta też, lecz czy łzami

Zapełni się staw? Zważcie sami,

Zwłaszcza, że przecież ryby

Płakały tylko na niby,

Żaby

Na aby-aby,

A rak

Byle jak.

Jan Brzechwa :))