Usiadł zięba na dębie:
"Na pewno dziś się przeziębię!
Dostanę chrypki, być może
Głos jeszcze stracę, broń Boże,
A koncert mam zamówiony
W najbliższą środę u wrony".
Jęknęły smutnie żołędzie:
"Co będzie ziębo, co będzie?
Leć do dzięcioła, do buka,
Niech dzięcioł ciebie opuka!"
Podniosła lament sikorka:
"Podobno zięba jest chora!"
Gil z tym poleciała do szpaka:
"Jest sprawa taka a taka,
Mówiła właśnie sikorka,
Że zięba jest ciężko chora".
Poleciał szpak do słowika:
"Ze słów sikorki wynika,
Że zięba już od miesiąca
Po prostu jest konająca".
Słowik wróblowi polecił
By trumnę dla zięby sklecił.
Rzekł wróbel do drozda: "Droździe,
Do trumny przynieś mi gwoździe".
Stąd dowiedziała się wrona,
Że zięba na pewno kona.
A zięba nic nie wiedziała,
Na dębie sobie siedziała,
Aż jej doniosły żołędzie,
Że koncert się nie odbędzie,
Gdyż zięba właśnie umarła,
Na ciężką chorobę gardła.
Jan Brzechwa :))
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz