Grzyby

Król Borowik Prawdziwy szedł lasem

Podstukując swym jednym obcasem

A ze złości brunatny był cały,

Bo go muchy okropnie kąsały. 

Tedy siadł uroczyście pod dębem

I rozkazał na alarm bić w bęben: 

"Hej, grzyby, grzyby,

Przybywajcie do mojej siedziby,

Przybywajcie orężnymi pułkami.

Wyruszamy na wojnę z muchami!"

Odezwały się pierwsze opieńki:

"Opieniek jest maleńki,

A tam trzeba skakać na sążeń,

Gdzie nam, królu, do takich dążeń?!"

Załkały surojadki:

"My mamy maleńkie dziatki,

Wolimy życie spokojne, 

Inne grzyby prowadź na wojnę".

Zaszemrały modraczki: 

"Mamy całkiem zniszczone flaczki,

Mamy buty wśród grzybów najstarsze,

Nie dla nas wojenne marsze".

Zastękały czubajki:

"Wpierw musimy wypalić fajki, 

Wypalimy je, królu, do zimy,

W ziemie z tobą na wojnę ruszymy".

Ale król siedzi niezmiennie pod dębem,

Każe znowu na alarm bić w bęben:

"Przybywajcie pieczarki, maślaki,

Trufle, gąski, purchawki, koźlaki,

Bedłki, rydze, bielaki i smardze,

Przybywajcie, bo tchórzami pogardzę!" 

Ledwo rzekł to, wtem patrzy, a z boru

Maszeruje pułk muchomorów: 

"Przychodzimy z muchami wojować,

Ty nas, królu, na wojnę poprowadź!" 

Wojowały grzybowe zuchy,

pokonały aż cztery muchy.

Król borowik winszował im szczerze

I dał wszystkim po grzybowym orderze. 

Jan Brzechwa :))