Żyrafa u fotografa

Przyszła raz pewna żyrafa

W niedzielę do fotografa.

- Czy to pan robi zdjęcia?

- Ja.

- A ładne to zdjęcia?

- Ba.

- I tak sam pan je robi?

- Sam.

- A ma pan aby kliszę?

- Mam.

- A nie pęknie klisza?

- Nie ma nowy.

- A objął mnie pan całą?

- Do połowy.

- A co będzie z drugą połową?

- Zdejmę osobno.

- Czy za tę samą cenę?

- Nie, za opłatą drobną.

- A na jednym zdjęciu się nie da?

- Wykluczone.

- To trudno, niech pan robi.

- Pstryk!

Pstryk!

Zrobione.

- A teraz?

- Teraz zlepię te zdjęcia najlepiej, jak potrafię

I wręczę pani za chwilę wspaniałą fotografię.

Ludwik Jerzy Kern :) 

Dwa rękawy

Rozmawiały dwa rękawy,

Jeden lewy, drugi prawy.

Narzekały oba skrycie

Na swe bardzo kiepskie szycie.

Lewy skarżył się cichutko,

że go krawiec uszył krótko.

Prawy łez uronił parę,

Bo był długi ponad miarę.

Lewy płakał: - Co ja winny,

Że wyglądam jak dziecinny?

Prawy wzdychał: - Jakim cudem

Jestem takim wielkoludem?

W końcu rękaw do rękawa

Szepnął: - Trudna z nami sprawa

Do chrzanu jesteśmy oba

Z winy krawca brakoroba.

Ludwik Jerzy Kern :) 

Cień

Ten mój cień,

Śmieszny cień,

Chodzi za mną cały dzień.

Robi wszystko to, co ja:

Ja gram w piłkę, 

On też gra,

Ja na schody, 

On na schody, 

Ja jem lody,

On je lody,

Ja przez płot,

On przez płot

Gotów jest do różnych psot.

Ludwik Jerzy Kern :) 

Na kanapie

Kto to chrapie

Na kanapie?

Kto się w ucho

Przez sen drapie?

Kto, gdy zły,

To szczerzy kły?

Kogo czasem

Gryzą pchły?

Komu w głowie

Figle?

Psoty?

Kto gołębie goni?

Koty?

Kto pantofle

Gryzie Pana?

Na mleczarkę 

Szczeka z rana? 

Kto się z dziećmi

Bawi zgodnie?

A złodzieja cap!

Za spodnie?

Wiecie, kto to?

No, to sza!

Po co budzić

Ze snu psa...

Ludwik Jerzy Kern :) 

Wąż

Idzie wąż 

wąską

drużką

nie porusza

żadną nóżką.

Poruszałby,

gdyby

mógł,

lecz

waż

przecież

nie ma 

nóg. 

Ludwik Jerzy Kern

Niespodzianka

W mieszkaniu pewnej ciotki

Urodziły się cztery kotki.

Śmiesznie mruczały,

Guzik widziały - 

Trzy czarne,

A jeden biały.

Uszka miał białe, białe pazury,

A czarnych, zaznaczam, rodziców miał...

Spojrzeli rodzice i: 

- Miaaaauuuu...

Gazety nawet o tym doniosły.

A kotki?

Kotki rosły.

Minęło kilka ładnych tygodni

I oto biały kotek raz

Do reszty rodziny się upodobnił:

Po prostu w skrzynkę z węglem wlazł.

Będzie heca - pomyślał - jak w kinie,

Niespodziankę zrobiłem rodzinie.

Będą się cieszyć do szaleństwa

Mama, tata i trójka rodzeństwa,

Ale czarny, czarny, czarny!!!

W tym czasie czarna część rodziny

Powzięła plany śmiałe:

- Biały ma dzisiaj imieniny,

Więc wszystkie zróbmy się białe!

Ubielić się - nic prostszego, 

Ucieszmy naszego białego! - 

Plan kociska przeprowadziły,

W worku z mąką się ubieliły,

Wyszły białemu na spotkanie

I nagle - rozczarowanie.

Biały odzyskał kolor rodzinny,

A jednak znów, jak przedtem był inny.

Na nic się zdały zamysły śmiałe:

Biały był - czarny,

A czarne - białe.

Z tego wynika zwrotka ostatnia,

Której nie znało kociaków plemię,

Że pewne rzeczy jednak uzgadniać

Trzeba ze sobą wzajemnie.

Ludwik Jerzy Kern :) 

O pewnym wilku

Znacie pewnie zabaw wiele,

moi mili przyjaciele?

Można grać na komputerze,

wybudować z klocków wieżę,

w zakamarki biec podwórka,

z piłką w krzaki dawać nurka...

Jeść cukierki...

zaraz, właśnie,

pewnie uwielbiacie baśnie?

To o wilku wam opowiem,

co za wiele nie miał w głowie...

Jadł cukierki przez dzień cały,

aż go zęby rozbolały!

Wybrał się więc do dentysty,

dla nas fakt to oczywisty,

lecz drapieżców niezbyt wielu

zobaczycie na fotelu... 

Rzekł dentysta: "Otwórz pyska!",

patrzy - ząb tam groźnie błyska...

Nie miał mocnych nerwów lekarz.

"Hej, doktorze, gdzie uciekasz?!"

Jedną nogą, drugą nogą,

goni wilk stomatologa.

Do dziś pędzą - górą, lasem...

A więc umyj zęby czasem!

Barbara Szymanek :)